" ' मी अडाणी माणूस आहे ' ."
000o000
आयुष्याच पुस्तक वाचायला निराळच इंद्रिय लागत. सरकारने मंजुरी दिलेल्या पुस्तकांपेक्षा हे पुस्तक खूपच निराळं. ह्या पुस्तकाची भाषा ही लिपी नसलेली भाषा आहे. म्हणूनच ह्या पुस्तकाचं वाचन करणाऱ्या माणसाला डिग्री नाही. आयुष्याच पुस्तक वाचणारा माणूस ओळखायचा कसा? - कधी? तर तो माणूस अर्थपूर्ण हसतो तेव्हा ओळखायचा. ' मी अडाणी माणूस आहे ' ह्यासारख्या वाक्यातून अशा माणसाची विद्वत्ता बाहेर पडते. नम्रतेचा पोशाख घालून चातुर्य जेव्हा प्रकट व्हायला लागत, तेव्हा ह्या माणसाची युनिव्हर्सिटी शोधायची नसते. ही माणसच निराळी. चार बुक शिकलेल्या माणसांना आपली हुशारी, आपल ज्ञान, विद्वत्ता, रुखवतासारखी कधी मांडून ठेऊ अस होत आणि ही माणसं कशी असतात? पाकिटावर स्वतःच नाव न घालता आहेर करणाऱ्या आप्तांसारखी असतात.
-----------------------------------------------------------------------
वपूर्झा / 149/Surendra /08122024(2)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा