गुरुवार, ९ सप्टेंबर, २०२१

काळजातले दु:ख :संकलित आवडलेली कविता.

*🙏काळजातले दुःख!🙏*
👍 *नक्की वाचा* 👌
    *कुणीच कुणाच्या जवळ नाही* 
*हीच खरी समस्या आहे* 
*म्हणून जगण्यात पौर्णिमा कमी*
*आणि अमावस्या जास्त आहे.*

*हल्ली माणसं पहिल्या सारखं* 
*दुःख कुणाला सांगत नाहीत* 
*मनाचा कोंडमारा होतोय* 
*म्हणून आनंदी दिसत नाहीत* .

*एवढंच काय* 
*एका छता खाली राहणारी तरी* 
*माणसं जवळ राहिलीत का ?*
*हसत खेळत गप्पा मारणारी* 
*कुटुंब तुम्ही पाहिलीत का ?*

*अपवाद म्हणून असतील काही* 
*पण प्रमाण खूप कमी झालंय* 
*पैश्याच्या मागे धावता धावता* 
*दुःख खूप वाट्याला आलंय*. 

*नातेवाईक व कुटुंबातले* 
*फक्त एकमेकाला बघतात* 
*एखाद दुसरा शब्द  बोलतात* 
*पण काळजातलं दुःख दाबतात*. 

*जाणे येणे न ठेवणे, न भेटणे, न बोलणे* 
*या गोष्टी कॅज्युअली घेऊ नका* 
*गाठी उकलायचा प्रयत्न करा* 
*जास्त गच्च होऊ देऊ नका*. 

*धावपळ करून काय मिळवतो* 
*याचा जरा विचार करा* 
*बँकेचे अकाउंट भरण्या पेक्षा* 
*आपल्या माणसांची मनं भरा.*

*एकमेका जवळ बसावं बोलावं*
*आणि नेहमी नेहमी*
*तिरपं चालण्याच्या एैवजी* 
*थोडं सरळ रेषेत चालावं*

*समुद्रात चोहीकडे पाणी* 
*आणि पिण्याला थेंबही नाही*
*अशी अवस्था झालीय माणसाची* 
*यातून लवकरच बाहेर पडा*.


*माणसं अन माणुसकी नसलेली घरे* 
*अन देव नसलेले देव्हारे* 
*कितीही पॉश असले* 
*तरी त्याचा काय उपयोग*

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा